Çocuklara tüketebilecekleri düşünülenden az besin verilmelidir.

Daha fazla istemeleri onlara bırakılmalıdır.

Çocukların açlık belirtilerine kulak verilmelidir.

Çocuk doyduğunu söylediğinde ona uyulmalıdır. Çocuklar yalnızca açlıklarını giderecek kadar yemeye gereksinim duyarlar.Yemekle oynamaya başladıkları zaman “yeter” sinyali verilmeli ve yemekten uzaklaştırılmalıdır. Çocuk yemek önüne konduktan sonra 20 dakika geçmesine karşın yemiyorsa, yemek ortadan kaldırılmalı ya da çocuğun masayı terk etmesi sağlanmalıdır.

Çocukların yemeklerini kendilerinin yiyebilmesi için olanak sağlanmalıdır.

Çocuğun kullanacağı kaşık ve çatal çocuğun eline ve ağzına uygun olmalı, oturuş yüksekliği masaya göre ayarlanmalıdır. Çocuğun yemeğini kendisinin yemesi beklenmeli, yetişkin kadar becerikli olması beklenmemeli, sabırlı davranılmalıdır.

Çocuk her seferinde tabağındakileri bitirmesi için zorlanmamalıdır. Okul öncesi dönem çocuklarına yemek konusunda ısrarlı davranmak onların yemeği tümden reddetmesine yol açabilir.

Bu davranış çocuğun aşırı yemesine veya yemekten nefret etmesine neden olabilir. Bu da ileride şişmanlık ya da beslenme ile ilgili sorunlara yol açabilir.

Yemek saatlerinin çocuğu mutlu yapan saatler olması sağlanmalıdır.

Çocukla konuşulmak istenen kimi hataları için yemek saatleri dışında zamanlar seçilmelidir. Disiplinin uygulandığı, öğütlerin verildiği ya da verileceği yer yemek masası olmamalıdır. Yemek masasında neşeli ve mutlu bir atmosfer yaratılmalı, çocuğun büyüklerle birlikte sofraya oturması sağlanmalıdır.

Anneler, sebzeleri çocuklara sunarken pişirme şekli ve servisine özen göstermeli­dirler.

Bu yaş çocuklar genellikle lahana, karnabalar, pırasa, kereviz gibi sebzeleri yemezler. Keskin tatlar ve kokulara çok hassastırlar. Bu nedenle çiğ yenebilen domates, havuç gibi sebzeleri pişmiş diğer sebze yemekle­rinden daha çok tercih ederler. Bu tür sebzeler ince kesilip verilirse daha kolay ve severek tüketirler.

Birçok sebzeyi sevmiyor ve yemiyor diye çocu­ğu hırpalamak ve üzmek doğru değildir.

Sınırlı da olsa yediği birkaç seb­ze ve yediği çeşitli meyveler, sebze ve meyve grubundan alması gereken besin öglerini karşılamaya yeter. Unutulmamalıdır ki, okul öncesi dönem çocuğu besin seçicidir. Her besini iştahla yemez. Sevdikleri oldukça sınır­lıdır. Aile çocuğun sevmediği yemekleri sofraya koyarak onun görmesini ve öğrenmesini sağladığı sürece, çocuk ileri yaşlarda bu yemekleri seve­rek yiyecektir. Tekrar tekrar aynı yemeği gören çocuk genellikle bir süre sonra kendiliğinden yemeği tatmak ister.

Çocuklar grup içinde ve anneden ayrı olduklarında daha farklı davranış sergilerler.

Evde hiç yemediği bir yemeği yuvada arkadaşları ile birlikte iştahla yiyen çocuk örnekleri az değildir.

Et, bu yaşlarda büyük parçalar halinde tüketilemez.

Bu nedenle ge­nellikle kıyma şeklinde kullanılır. Anneler çoçuklarının bonfile, pirzola vb et tüketmelerini istiyorlarsa, iyi pişirilmiş olmalarına özen göstermeli ve bu etleri çocukları için kendileri küçük parçalara bölmelidir. Çocuk büyük parça eti, kendisi keserek ancak 7-8 yaşlarında yiyebilir.

Sofra oyun alanı değildir.

Yemek öncesi ya da yemek sonrası oyun için zaman ayrıldığında, çocuk yemek saatinde yemeği daha iştahla ve sorunsuz yer.

Yemekleri daha iyi hazırlayarak ve çekici halde servis ederek çocukların azalan iştah durumlarını ve düzensiz besin tüketimlerini önleyebilirsiniz.

Kahvaltıda sevilmeyen yiyecekleri değişik şekillerde sunmalısınız. Akdeniz tipi sandiviçler, sebzeli omletler ile çocuklara sağlıklı kahvaltılar hazırlayabilirsiniz.

Çocukların şeker ihtiyaçlarını paketli ürünler veya çikolatalar ile değil, taze meyve, kuru meyve, taze sıkılmış meyve suyu, bal, pekmez, ev reçeli, ev kekleri veya ev kurabiyeleri ve sütlü tatlılar ile karşılayabilirsiniz.

Hazır meyve suları, meyveli yoğurtlar ve çeşitli içecekler içerisinde bulunan yoğun şekerden dolayı çocukların tüketimine sunulmamalıdır.

Yemekler, çocukları cezbetmek için çekici hale getirilebilir ve nadiren de olsa popüler tercihlere yer verilebilir (hamburger menüleri vb.).

Hamburger menüleri tam tahıl ekmeği kullanılarak, salata ilave edilerek ve içecek olarak ayran ya da taze sıkılmış meyve suları ile sağlıklı hale getirilebilir. Yağlı patates cipsi yerine, fırınlanmış elma dilim patatesler çocuklar için daha sağlıklı lezzetler olacaktır. Bu şekilde yağ içeriği düşük, posa oranı yeterli, besin öğeleri açısından dengeli ve sağlıklı bir hamburger menü elde edilmiş olur.

Besinler karışık olarak değil, kendine özgü tatları ile sunmalısınız.

Besinleri tanıyabilmelerini sağlamalı ve elleri ile tüketmelerine izin vermelisiniz.

Mide kapasitesi küçük olan çocuklar için hacimce az, enerji açısından yüksek olan yağları (fındık, ceviz, tereyağ, zeytinyağı) tercih etmelisiniz.